To jest pierwszy z cyklu trzech artykułów o pasywnym podsłuchu znalezionym w drewnianej replice Wielkiej Pieczęci Stanów Zjednoczonych, znanym jako “Great Seal Bug” albo “The Thing”. Ten cykl artykułów opisze historię, podstawę działania, oraz próbę rekonstrukcji działającej wersji tego urządzenia, oraz działające demo.
“Great Seal Bug”, mimo jego znalezienia ponad 75 lat temu, nadal jest często wymieniany w publikacjach i konferencjach dotyczących bezpieczeństwa.
4 sierpnia 1945, pod koniec II Wojny Światowej, sowieccy pionierzy podarowali ambasadorowi USA, Averellowi Harrimanowi, piękną rzeźbę drewnianą przedstawiającą Wielką Pieczęć USA. Był to “gest przyjaźni” w stosunku do USA, sojusznika ZSRR w wojnie z państwami osi.
Rzeźba została powieszona w rezydencji ambasadora USA w Moskwie, w jego gabinecie.
Wedle różnych źródeł, USA około 1951-1952 dowiedziało się że w rezydencji ambasadora zainstalowany jest podsłuch. Opublikowane są dwie główne wersje: w 1951 brytyjczycy zawiadomili o tym amerykanów, oraz że w 1952 amerykanie sami wykryli podsłuch. Wywiad i kontrwywiad są bardzo skomplikowanymi przedsięwzięciami, więc możliwych jest wiele innych wersji, włączając w to że podsłuch był już wykryty wcześniej, ale pozostawiony na miejscu aby dezinformować podsłuchujących.
W rzeźbie znaleziono nowy nieznany wcześniej typ podsłuchu – pasywny mikrofon. Był on zamontowany w jej środku, dźwięk dostawał się do membrany mikrofonu za pomocą mikroskopijnych dziurek wywierconych pod dziobem orła.
Sam podsłuch składał się z rezonatora mikrofalowego na elementach rozproszonych sprzężonego z anteną. Jedna ze ścianek rezonatora miała postać cienkiej membrany i stanowiła zarazem membranę mikrofonu. Urządzenie było aktywowane nośną o częstotliwości około 1.7-1.8 GHz. Sygnał ten był odbierany przez antenę, a potem wypromieniowany z powrotem. Ilość wypromieniowana była bardzo zależna od właściwości rezonatora (jego częstotliwości rezonansowej). Przestrajanie jego za pomocą ruchów membrany powodowało więc modulację AM (amplitudy) i PM (fazy) wypromieniowanego sygnału.
26 maja 1960 roku podsłuch został pokazany na Radzie Bezpieczeństwa ONZ, aby pokazać że USA było na bierząco celem podsłuchu przez ZSRR.
Dosyć szczegółowy opis tego podsłuchu został opublikowany w marcu 1968 roku w Scientific America (wydawanym w Polsce pod tytułem Świat Nauki):
Podsłuch ten został zaprojektowany przez Lwa Tremena , wynalazcy instrumentu theremin . [6]
W 2019 FBI odtajniło raport z 1952 roku opisujący ten podsłuch. Ten dokument jest bardzo szczegółowy, łącznie z rysynkami które miały dokładne wymiary [2]. Dokument jest dostępny pod tym odnośnikiem: https://www.cryptomuseum.com/covert/bugs/thing/files/GREAT_SEAL_BUG.pdf
Wiele informacji o urządzeniu i jego historii, włącznie z informacjami niepublikowanymi w innych miejscach, zostało opublikowane przez Murray Associates [4]
Autor: Jacek Lipkowski SQ5BPF
Literatura:
[1] https://www.cryptomuseum.com/covert/bugs/thing/
[2] https://www.cryptomuseum.com/covert/bugs/thing/files/GREAT_SEAL_BUG.pdf
[3] https://counterespionage.com/great-seal-bug-part-1/ https://counterespionage.com/great-seal-bug-part-2/ https://counterespionage.com/great-seal-bug-part-3/ https://counterespionage.com/great-seal-bug-part-4/ https://counterespionage.com/great-seal-bug-part-5/
[4] https://en.wikipedia.org/wiki/The_Thing_(listening_device)
[5] https://hackaday.com/2015/12/08/theremins-bug/
[6] https://pl.wikipedia.org/wiki/Lew_Termen